Sinterklaas

Wie kent niet het beeld van een statige bisschop op een wit paard vergezeld door een kleurrijke helper? Sint Nicolaas, Zwarte Piet en ook de Schimmel zijn typische Sinterklaasbeelden.

In Nederland en Vlaanderen wordt vanouds op de avond van 5 december pakjesavond gevierd. Sint Nicolaas, ook wel Sinterklaas genoemd, geeft met gulle hand geschenken en lekkernijen aan iedereen die het verdient. Jonge kinderen geloven dat de Sint dit allemaal uit eigen zak betaalt, maar meestal rond dat ze zo’n jaar of 8, 9 zijn komt de waarheid aan het licht, namelijk dat de ouders hiervoor – vaak diep – in de beurs tasten.
Maar bij dit geschenkenfeest is Sinterklaas de personificatie van de gulle gever. Omdat hij niet alles alleen kan doen wordt hij bij het rondbrengen van cadeautjes en snoepgoed bijgestaan door Zwarte Pieten en Hulpklazen.

De feestpret begint al half november, wanneer Sint en Pieten vanuit Spanje met de stoomboot in Nederland aankomen. Sinterklaas wordt verwelkomd door de plaatselijke burgemeester en vanaf dat moment worden er ook bij veel kachels en CV-radiatoren kinderschoenen neergezet, met de verwachting dat er de volgende morgen iets lekkers of een klein cadeautje inzit. Dat zou dan ’s nachts door Zwarte Piet zijn bezorgd. Omdat niets voor niets is wordt er door de kinderen bij het zetten van de schoen een sinterklaasliedje gezongen en vaak wordt er ook aan het paard gedacht, door een wortel, een schaal water of havermout neer te zetten.

Maar het grote gebeuren vind op 5 december plaats. Sinterklaas bezoekt dan de scholen, deelt daar cadeautjes en snoep uit, en ’s avonds wordt dat thuis nog eens gedaan. Soms komt Sint in levende lijve langs maar hij kan ook een Zwarte Piet of een Hulpklaas sturen om de honneurs waar te nemen. Bij grote drukte gebeurt het ook wel dat de zak met pakjes al van te voren ergens in huis is achtergelaten of voor de deur wordt neergezet. Een briefje op de deurmat, een bons op de deur of een telefoontje van de Sint is dan het teken dat er wat aan de hand is. Dan kan het feest van het uitdelen en uitpakken beginnen, onder het genot van de typische sinterklaaslekkernijen, zoals pepernoten, kruidnoten, speculaas, taai-taai, banketletters, chocoladeletters, chocoladefiguren, marsepein, borstplaat, fondant en suikerbeesten. Voor kinderen hoort chocolademelk er echt bij en voor de groten kan er bisschopswijn geschonken worden.

Wanneer er geen gelovige kinderen meer meevieren worden er vaak van te voren lootjes getrokken. Hierbij wordt er 1 op 1 een geschenk uitgewisseld. Vaak wordt dit ludiek verpakt in een zogenaamde surprise, liefst nog vergezeld van een toepasselijk Sinterklaasgedicht. Dit is een uitgelezen kans voor knutselaars en dichters om hun beste beentje voor te zetten.
Er zijn ook families die gezellig rond de tafel gaan zitten voor een avondje Sinterklaasdobbelen. Zij hebben van te voren verschillende kleine cadeautjes gekocht. De regels voor het spel zijn flexibel, het komt erop neer dat er gedobbeld wordt om pakjes te vergaren, eerst nog ingepakt, later ook uitgepakt. Dat hierbij flink gelachen kan worden mag duidelijk zijn.

De volgende dag, 6 december, reist Sinterklaas doorgaans ongemerkt af naar Spanje, om pas het volgende jaar weer in Nederland terug te komen.

Dit bericht zit in:

Tag: eet- en drink tradities, feest, thema-feest, winter, zoet

Categorie: Keukentafel