Kaki

Een Amerikaanse vriendin maakt iedere zomer jam van alle mogelijke combinaties van vruchten, waaronder ook persimmons. Ik kende de persimmon niet, maar de vertaling leerde me dat het bij ons bekend staat als kaki. Kaki’s heb ik ooit geproefd in de jaren zeventig, het zouden lekkere zoete vruchten zijn. Ik kan me herinneren dat wij ze zoet, slap en sappig vonden, en vooral flauw.
Door de jaren heen heeft de kaki een vaste plek veroverd op de Nederlandse markten; dat ik altijd ander fruit prefereerde boven de kaki zal te maken hebben met mijn eerste minder positieve ervaring.

Nu is een mens nooit te oud om zijn mening te mogen herzien dus kocht ik afgelopen week voor het eerst sinds jaren weer een paar kaki’s, van het ras sharonfruit. En ik ben om, ik vind ze lekker.
Anders dan ik me herinner heeft deze kaki stevig vruchtvlees, geen pitten, en een zoet aroma zonder dat dit overheersend is.
De sharon kan enigszins onrijp gegeten worden, de andere kaki’s (die oneetbare pitten bevatten) zijn vanwege het hoge gehalte aan tannines alleen lekker als ze volledig rijp zijn.

De vrucht is min of meer rond van vorm, soms wat hoekig, 5 tot 10 cm groot. De kleur is diep oranje of vermiljoen. De kaki wordt geïmporteerd vanuit Zuid-Europa en Israël, en is verkrijgbaar vanaf de herfst tot het voorjaar.
Ze bevatten de vitamines A (provitamine) en C.

Bron: http://www.voedingswaardetabel.nl/
Fruit uit alle windstreken