Cactusfruit

Regelmatig zie ik het liggen op de markt. Cactusfruit, of zoals ze ook wel worden genoemd: cactusvijg of woestijnvijg. En dan opeens bedenk je dat je er wel eens wat kan kopen om te proberen of ze lekker zijn.
De vruchten die ik kocht waren groen, en overal las ik dat ze moesten verkleuren naar geel of oranje, omdat ze dan pas rijp zouden zijn…. die van mij bleven echter groen maar werden wel zacht.

De schil van een cactusvijg heeft kleine (bijna onzichtbare) doorntjes met weerhaakjes. Je voelt ze best wel als je de vrucht beetpakt. Een trucje is om met een doekje of dubbel velletje keukenpapier deze “prikkertjes” er even goed af te wrijven.
Een opengesneden vrucht laat mooi zacht rood vruchtvlees zien waarin zich kleine pitjes bevinden. Ik heb het sappige vruchtvlees eruit gelepeld,  de smaak deed me enigzins aan watermeloen denken, maar dan voller.
De pitjes zouden eetbaar zijn, maar ik kreeg ze niet door mijn keel. (Dat kan aan mij liggen, pitjes in de druiven vind ik ook vreselijk).

Er zijn verschillende opgaves over de voedingswaarde van de cactusvijg, echter alle vermelden dat ze een flinke dosis vitamine C bevaten, dat zou 14 tot 20 mg per vrucht zijn. Omdat de vruchten laxerend werken moet je er niet teveel van eten. En zoals je kan verwachten bij een vrucht van een woestijnplant bevat hij ook veel water. *)

*) Bronnen:
Fruit uit alle windstreken
Alles over groenten en fruit – cactusvijg
Health-Alicious-Ness – prickly pear