Boodschappen, hamsteren

Hamsteren

Je hoeft echt geen sociologie te hebben gestudeerd om te zien dat er wat aan de hand is in Nederland. Ik ondervond afgelopen week het vreemde gedrag van onze medemens: Hamsteren!

Het winkelcentrum

Bij mijn wekelijkse boodschappenronde parkeerde ik de auto in een bijna volle parkeergarage. Normaal gesproken is die amper voor de helft bezet.

De toko

Er stonden dadels op mijn lijstje dus mijn eerste gang was naar de arabische winkel. Die heeft nl. een ruim assortiment zuidvruchten. De winkel was gezellig druk, zoals wel vaker tegen het weekend aan.

De supermarkt

In tegenstelling tot de supermarkt waar het drukker was dan in de dagen voor kerst: Filevorming met winkelwagentjes. Rijst en pasta waren er niet meer, het schap met groenteconserven was aardig leeg. En heel merkwaardig, de stapel met wc-papier was bijna tot de vloer geslonken. Het lijkt me stug dat iedereen nu massaal met papier-mache gaat knutselen. Maar waar wordt dat wc-papier dan wel voor gebruikt in de Nederlandse huishoudens?

En nog een toko

Omdat op mijn lijstje rijst en noedels nog niet doorgestreept waren dook ik snel nog even de Surinaamse toko in. Hier was gelukkig nog wel alles voorradig.

De slager

Buiten

Vlees van grasgevoerd rund heb ik nog voldoende in de vriezer, maar de kip was op. Omdat ik zin had in gegrilde kipfilet toog ik zaterdagochtend naar de slager/poelier die zelf slacht. En daarnaast verkoopt men daar grootverpakkingen aardappels en uien. Van verre zag ik al een rij geparkeerde auto’s langs de weg, terwijl er toch een ruim parkeerterrein is. Verbaasd zag ik een aantal dames sjouwen met zakken aardappelen, een kleine 150 kilo, het moest allemaal in de auto. Even verderop zag ik een jong stel de spullen uit hun karretje in de auto te zetten. Mijn mond viel open bij het zien van een volle winkelwagen met kiloverpakkingen gehakt, runderlappen, rollades, kippen en weet ik wat al niet meer, er zat nog net geen kop op de stapel.

Binnen

Binnen in de winkel was het loei-druk, en in de stelling voor kippenvlees was geen fileetje meer te bekennen. Bij navraag bleek dat het ook niet meer aangevuld kon worden. Geen kip dus op het menu die avond, en onverrichterzake liep ik weer naar buiten. Het jonge stel was nog steeds bezig om hun vleesvoorraad in de auto te proppen….

PS: Ik vond het te genant om daar foto’s van te maken.

 

Dit bericht zit in:

Tag: boodschappen, inkopen, kritisch, leefwijze, lockdown

Categorie: Keukentafel