Koek en zopie

Koek en zopie: Een term die bij de winter past. En dan alleen als het flink heeft gevroren en het natuurijs dik en stevig is. Dan verschijnen op het ijs namelijk de koek en zopie tentjes. Hoewel je dat tentje niet al te letterlijk moet nemen. Eigenlijk is het een soort verkoopkraampje, variërend van een tafeltje tot een complete horeca-wagen. Maar over het algemeen zijn het  eenvoudige optrekjes, met beperkte middelen.

Bij de koek en zopie tentjes kan je terecht voor iets te drinken en te eten. Het aanbod staat niet vast, maar meestal is er wel iets van koek. En verder iets warms, zoals snert, chocomel of glühwein, warm gemaakt op een vuurpot of een camping-gasstelletje. Soms liggen er wat strobalen of staan er wat stoeltjes om op te zitten.

De geschiedenis achter deze op het ijs geplaatste kraampjes is simpel. De wetgeving stelde in het verleden regels op voor de verkoop van etenswaren en drank op het land of water. Over ijs werd niet gerept, dus dat betekende vrij spel voor de tijdelijke ondernemer. Tegenwoordig is het nog zo: Iedereen die de kou wil trotseren voor een stukje gezelligheid mag zonder meer een koek en zopie tentje uitbaten.

Dus heeft het een aantal dagen en nachten flink gevroren? En ben je een kou-trotserende bikkel? Dan staat niets je in de weg voor je eigen koek en zopie “etablissement”. Laat de klanten ehh… schaatsliefhebbers maar komen!