Langs de berm

Langs de berm van het pad naar de volkstuin staat het vol met onkruid. Tenminste, zo noemen de meeste mensen het. Maar ik zie daar volop thee groeien. Hoe komt dat zo?

Weekje ertussen uit

Samen met een vriendin was ik een midweek in een huisje op de Veluwe. Zij had verschillende kruidentheemengsels meegenomen. Wij dronken die dagen weinig anders dan deze kruidenthee. En ik merkte dat mijn lijf daar stukken beter op reageerde dan op de gebruikelijke zwarte thee. Dus nam ik me meteen voor om beter op te letten op de kruiden in het wild. Om daar zelf van te plukken, het te drogen. En er thee van te drinken.

Wat staat er dan in die berm?

Nu ondanks veel regen en wind het voorjaar toch wel aangebroken is schiet het groen de grond uit. Langs het pad zie ik jonge brandnetels. Maar ook flinke pollen zuring, rozetten van paardebloem en kruipende matten van kleefkruid. In de straat, langs de slootkant, schieten bolle bleekroze bloemknotsen van het groot hoefblad naar boven, iets later komen dan ook nog de gele zonnetjes van het klein hoefblad tevoorschijn. Hondsdraf en weegbree zijn ook niet te missen bermplanten.

Wat doe je ermee?

Van de meeste van deze kruiden kan je thee trekken of een afkooksel maken. Niet allemaal even lekker, dat moet ik toegeven. En van sommige weet ik ook niet precies waar ze goed voor zijn. Of zijn ze misschien wel slecht. Daar hou ik me dus verre van.
Maar de brandnetel, die wil ik wel verzamelen. Met handschoenen aan natuurlijk want hij zorgt voor een gemene prikjeuk vanwege de brandharen. Wat nog meer? De paardebloem, die wil ik dit voorjaar ook weer plukken. Om van de bladeren thee te trekken. Maar ook om de bloemen te gebruiken. Je kunt daar hele lekkere dingen mee maken. Gelei, of wijn bijvoorbeeld. Misschien probeer ik ook wel wat zuring. Schijn je te kunnen gebruiken in voorjaarssalades en -soepen. En mocht ik me toch prikken aan de brandnetels, dan gewoon een zuringblad erover wrijven om de prik weg te nemen.