appelbloesem

Nieuwsweetjes 2022 - 2

Zo zeg, dat is een tijd geleden dat ik nieuwsweetjes deelde! Was er dan niets te melden? Natuurlijk wel, maar het leek wel of er geen adempauze tussen zat, zodat schrijven er niet van kwam.

Samenzijn

In de vorige nieuwsweetjes schreef ik over verbinding met gezamenlijke maaltijden. Dat project is goed opgestart. Verschillende keren genoten we van gasten aan tafel. En het gaat over en weer, wij op onze beurt worden ook uitgenodigd.

En eind maart waren we een paar dagen op de Veluwe, samen met dochter en schoonzoon. Bij thuiskomst werden we verrast door een vriendin met een uitgebreide injera-maaltijd.

Picknicken deden we ook al, de eerste picknick van dit jaar was – voor mij ongepland – op 3 maart, op een prachtige zonnige dag, met een vriendin in het Vondelpark. Ook in april vonden we een mooie plek, deze keer in het Westfriese binnenland. Beiden waren we het erover eens dat het een goed idee was geweest om het drukke horecaterras te verruilen voor dit rustige plekje tussen de bloemen. Dan maar geen koffie met gebak. In plaats daarvan een beker ijsthee en brood met een gekookt eitje uit de rugtas.

Lente – winter – lente

Toen we op een prachtige lentedag richting Veluwe reden konden we niet vermoeden dat we een paar dagen later door een sprookjesachtig sneeuwlandschap huiswaarts reisden. Maar de lente kwam snel terug. Eenden met pullen zwommen door de sloot en de narcissen en tulpen toonden hun vrolijke voorjaarskleuren.
In de achtertuin staan nieuwe kruisbessenstruiken, in eerste instantie nog met een stuk gaas eromheen want onze kippen lusten bijna alles, en dus ook kruisbessenblad. En het gaas werkt, de struikjes staan er frisgroen bij.
Vorig jaar bloeiden de appelbomen bijna niet, maar dit jaar waren het roze wolken. Dat belooft wat. Ook de peer (die nog steeds in de tuin staat) had veel bloesem, evenals de pruimenbomen. De bessenstruiken hangen vol, en ook aan de vijg groeien flink wat vruchten.
En nu, half mei, is het een gezoem van jewelste van bijen en hommels bij de uitbundig bloeiende braam.

En verder nog wat groente en kruiden

Door de loslopende kippen is vollegronds-groente in de achtertuin niet echt een optie. Maar we hadden in de schuur nog een aantal oude emmers. We vulden ze met compost en aarde en planten er patissons en bolcourgettes in. De kruiden staan in grote potten, net als de pepertjes. Op het kleine met gaas omheinde stukje in de achtertuin plantte ik uien, sla en tomaten. Pompoenplantjes mogen binnenkort naar de voortuin, dat ging daar vorig jaar best goed. En ook wil ik voor de augurken daar nog een plekje vinden.
Nu hopen op flink wat zon en af en toe een beetje regen, dan zal het wel lukken dit seizoen.

En niet te vergeten, de specerijen

Onlangs bezocht ik het Scheepvaartmuseum in Amsterdam. En natuurlijk zetten we voet aan boord op de “Amsterdam”, de replica van het in 1749 vergane VOC schip. In het ruim was de vracht gestouwd die normaal op een Oost-IndiĆ« vaarder werd vervoerd. Porselein, glaswerk, laken, maar vooral ook het Oosterse goud in de vorm van specerijen. In het museum kan je aan vaatjes ruiken om erachter te komen wat erin vervoerd werd. Kruidnagel bv. of muskaatnoten. Al met al, ook dit culturele uitje had een connectie met voedsel.

 

Dit bericht zit in:

Tag: buiten eten, fruit, lente, moestuin

Categorie: Nieuwsweetjes