Panharing in 't zuur

Er is veel reuring bij ons in de straat. Zo zie ik regelmatig mijn ene buurman op de fiets stappen, een ander stapt in zijn auto. Vaak gaat ie naar de golfbaan, maar soms rijdt ie richting IJmuiden. Vissersplaats bij uitstek, met een eigen vissersvloot en visafslag.
En het vermoeden dat ie daar die middag was geweest rees toen hij aan de deur kwam om te vragen of ik een ui voor hem had. Natuurlijk had ik een ui voor hem, dat is basisvoorraad in huize Eetweetjes. Het vermoeden werd nog sterker toen hij daarop zei, dat ie iets lekkers ging maken.
En inderdaad, de volgende dag kreeg ik het bewijs. In IJmuiden had hij verse panharingen gekocht. Thuisgekomen heeft ie ze gebakken en in het zuur gezet. En een schaaltje met zo’n heerlijke panharing bracht ie mij, ik smulde ervan!

Hoe ging buurman te werk?

Ingrediënten

De hoeveelheden moet je op gevoel doen, dat doet buurman ook.

• 4 verse panharingen
  (door de visboer gefileerd, maar wel heel gelaten)
• olie
• azijn (ruim een kop)
• water (ong. een kop)
• suiker (iets minder als een kop)
• kurkuma (ong. 1 theelepel)
• grote ui

Verder nog nodig

• ruime pan
• koekenpan

En de bereiding van de panharing gaat als volgt

• Kook azijn met water, suiker en kurkuma in de pan. Proef of je het goed van smaak vindt. (Niet extreem zuur, niet te zoet). Laat het iets afkoelen.
• Snij de ui in halve ringen en doe die bij het azijnmengsel.
• Bak de haringen in de olie in de koekenpan.
• Doe de hete haringen meteen in de pan met het azijnmengsel en laat ze daar een paar uur, maar liever nog een hele nacht in staan. Twee of drie nachten/dagen kan ook. Hoe langer ze in het zuur blijven, hoe lekkerder het wordt.