Wildplukken met Yola

Wildplukken, een hedendaagse trend

Wildplukken is hot! Waarom komt dat zo? Komt dat voort uit een hang naar meer natuurlijk leven, of willen we misschien terug naar ons “oergevoel”? Willen we meer natuur, of meer diversiteit? Feit blijft, wildplukken is populair. Kijk maar naar de verschillende boeken die handelen over wilde eetbare planten. En ook op het internet is veel informatie over het onderwerp te vinden.
Maar wat is het wildplukken eigenlijk? Om dat te ondervinden wandelde ik onlangs mee met een groepje onder leiding van wildplukgids Yola Galinsky op het terrein van Stadlandbouwproject NoordOogst.

Waar moet je op letten?

De Landsmeerse Yola is gedegen opgeleid in kruidenleer, en vanuit persoonlijke interesse heeft ze een voorkeur voor inheemse planten. Gemakkelijk vertelt ze over het herkennen van planten, en welke delen wel of niet eetbaar zijn. Over giftige planten en planten die op elkaar lijken. Over het plukken in de verschillende seizoenen. En natuurlijk over plukken met respect voor de natuur. Alles vanuit eigen kennis en ervaring, wat het heel toegankelijk maakt.

De ervaring

Op het terrein van NoordOogst groeien veel verschillende planten. Sommige zijn gekweekt in de tuinen. Andere planten groeien gewoon zoals ze zijn opgekomen langs de bermen of in de grasvelden. Veel mensen zien de laatste categorie planten als onkruid, maar niet Yola. Zij kent de eigenschappen en ziet de kwaliteiten van deze inheemse wilde planten. Bekende zoals het madeliefje, de paardebloem en de brandnetel. Maar ook de wat minder bekende, look-zonder-look bijvoorbeeld, of de iep. Allemaal met eetbare delen. Tijdens de wandeling ruik, voel en proef je deze planten. Je leert over de verschillende delen van de plant. Gaandeweg zie je geen onkruid meer maar voedselgewas!
Na de wandeling wordt er bij een kop thee of koffie nagepraat over wat we gezien, geroken, gevoeld en geproefd hebben. Ik vond het  een alleszins verrijkende ervaring!